Nederlandse Architectonische Stijlen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De Nederlandse architectonische stijlen omvatten de diverse bouwstijlen die door de eeuwen heen in Nederland zijn toegepast, van middeleeuwse periodes zoals de Romaanse en Gotiek tot recentere stromingen zoals het Functionalisme en Hedendaagse architectuur.
Omschrijving
De architectuur in Nederland kent een rijke geschiedenis met invloeden vanuit verschillende periodes en landen. Vroege stijlen zoals de Romaanse bouwkunst kenmerken zich door massieve gebouwen met dikke muren en ronde bogen. De Gotiek bracht hogere constructies, spitsbogen en grote glas-in-loodramen met zich mee. De Renaissance en het Classicisme lieten een herwaardering zien voor elementen uit de klassieke oudheid, met nadruk op symmetrie en verhoudingen. De 19e eeuw werd gekenmerkt door Neostijlen, waarbij teruggegrepen werd op eerdere periodes zoals het Neoclassicisme, Neogotiek en Neorenaissance. Latere stijlen zoals de Art Nouveau (Jugendstil) en het Rationalisme brachten nieuwe vormen en ideeën voort, waarbij functionaliteit en logische indeling centraal stonden. Ook stromingen als De Stijl en het Traditionalisme hebben bijgedragen aan het diverse Nederlandse architectuurlandschap, dat zich blijft ontwikkelen tot in de hedendaagse architectuur.
Gebruikte bronnen: